Opis rośliny – Roślina wysokości 15–80 cm, w sprzyjających warunkach osiąga do 100 cm. Bez względu na wysokość, mniej więcej w połowie zaczyna się krzewić. Liście pierzastodzielne o drobnych łatkach (przypominają liście koperku).
Roślina dorosła – Łodyga prosta, w połowie wysokości rozgałęziona, bruzdowana. Liście 2–3-krotnie pierzastosieczne, o wydłużonych, nitkowatych, cienkich łatkach (0,5 mm), na spodzie bruzdkowane, szczyty ostro zakończone. Kwiaty dwojakiego rodzaju: zewnętrzne – języczkowate, białe, jednoząbkowe (13–21 sztuk), czasami słabo wykształcone, wewnętrzne – rurkowe, żółte, o pięciu ząbkach. Zebrane są w kwiatostany złożone z pojedynczych koszyczków średnicy 8–15 mm i szerokości 1,5–4 cm (wraz z kwiatami języczkowymi), na długich szypułkach; dno koszyczka pełne, półkuliste lub szerokostożkowate (zawsze wypukłe). Owocem jest podłużna trójgraniasta niełupka długości około 2 mm i szerokości 1 mm, zwężająca się ku dołowi, poprzecznie ucięta, na końcach żeberkowana (tworzy koronkę). Nasiona w całości ciemnobrązowe. Korzeń pojedynczy wrzecionowaty lub liczne korzenie zbliżone pokrojem do wiązkowatych w zależności od zwięzłości podłoża.
Rozwój
Roślina jednoroczna, jara, często zimująca lub niekiedy wieloletnia. Dane na temat liczby wytwarzanych nasion są bardzo zróżnicowane – średnio to od 1000 do 5000 i 10 000 nasion, do ponad 50 000, a nawet ponad 300 000, które (także według różnych źródeł) zachowują żywotność w glebie 6–10 lat. Nasiona unoszone z wiatrem, kiełkują z powierzchni gleby w szerokim przedziale temperatury (5–35°C).